Kandıra’da yıllardır ticaretle uğraşan başarılı esnafları kaleme aldığımız yazı dizimizin bu haftaki konuğu Resul Öztürk. 12 yaşındayken doğup büyüdüğü Beylerbeyi Köyü’nde bakkal açarak küçük yaşta ticarete atılan Öztürk, 1974 yılından bu yana ise saat tamirciliği yaparak geçimini sağlıyor. Tüm yaşantısını ticaret yaparak geçiren Öztürk ile saatçilik mesleği üzerine konuştuk. Abisinden öğrendiği mesleği 41 yıldır devam ettiren Öztürk, eski iş yoğunluğunun artık kalmamasından dert yandı. İşte söyleşimiz;

*Öncelikle sizi tanıyalım…

1952 yılında Kandıra'nın Beylerbeyi köyünde doğdum. Altı kardeşten en küçüğüyüm. İlkokulu Kandıra’da bitirdim. İlkokulu bitirdikten sonra 12 yaşındayken Beylerbeyi Köyü’nde bakkal açarak esnaflığa başladım. O günden bugüne ticaretle uğraşıyorum.

*Saatçiliğe ne zaman başladınız?

20 yaşıma kadar bakkalcılığa devam ettim. Askere gitmeden 2 yıl önce köyde saatçilik yapan Seyfettin abimin yanında boş zamanlarımda çalışmaya başladım. Mesleği ondan öğrendim. Daha sonra askere gittim. Acemi Birliği'nden sonra Ankara'da bölük adına saatçilik yaptım. Askerden gelmeden önce Seyfettin abim 1974 yılında Güneş pasajından bir dükkan kiralamıştı. Askerden geldikten sonra burayı işletmeye başladım. Köydeki bakkalı da devrettim.

*O zamanlar Kandıra’da kaç tane saatçi vardı?

Pasajda benimle birlikte üç tane saatçi vardı. Aramızda hiçbir rekabet olmadan arkadaşça, dostça 90’lı yıllara kadar bu işi yürüttük. O zamanlar işler çok yoğundu. Saatçiliğin yanında kitap, kırtasiye, oyuncak, saat tamiri birçok işi birlikte yapıyorduk. İşler o kadar yoğundu ki gece saat 2’lere kadar saat tamiri yapardık. Ramazanda sahura kadar dükkan açık olurdu. Saat tamiri yapardık. 

*O günlerde ki iş yoğunluğu günümüzde de devam ediyor mu?

İşler eskisi gibi değil, dönem değişti. Eskiden saatler mekanikti şimdi elektroniğe döndü. O gün ki saatlerin tamiratları ağırdı. 1-2 saatlik ara ile tamir ediyordum. Günde 15-16 tamir ancak yapabiliyordum. Şimdi öyle değil. Şimdi saatler çok fazla arıza vermiyor. Sadece pil değiştiriyorum, o da 2 dakikamı alıyor. Saat ışlarımız devam ediyor ama tamir yok denecek kadar.

*Peki kazanç noktasında bir düşüş var mı?

Burası kırsal kesim olduğu için köylü de fazla para olmazdı. Fiyatlarımız uygundu ama çok iyi para kazanıyorduk. Yoğun çalışıyorduk. Saatler çok değerliydi. Pahalı olan saatleri tamire getirdiklerinde 40-50 lira tamir ücreti alabiliyorduk. Şimdi 20 liraya saatler var. İnsanlar tamir ettirmiyor, bozulduğunda yenisini alıyor. O yüzden işlerimizde düştü. 

*Ticari hayatınızda başka uğraştığınız bir iş oldu mu?

1990 yılında en büyük oğlum Mürsel Öztürk’e dükkanı devrettim ve Rusya’ya gittim. 2 yıl orada ticaret yaptım. 2000 yılında Kandıra merkezde yeğenlerim ile birlikte Cimsan Limited Şirketi'ni kurduk. Şirketin genel müdürlüğünü yaptım. 2001 yılında Ecevit döneminde yaşanan ekonomik kriz nedeniyle Türkiye'de durgunluk yaşanmasından dolayı  şirketi yavaşlatmak zorunda kaldık. Herkes eski işlerine döndü. Bir süre Rusya’da ticaret yaptıktan sonra Kandıra Çarşı Mahallesi Türkocağı Caddesi üzerinde dükkan açtım ve saatçilik mesleğime devam ettim. 2009 yılından bu yana bu dükkanda hizmet veriyorum.

*Yıllardan beri müşteriniz olan vatandaşlara söylemek istediğiniz bir mesaj var mı?

Eskilerden biri saatlerini bana tamir ettiren müşterilerim hala bizleri bırakmamıştır. Hala dükkanımıza gelirler, alış verişini yaparlar, sohbetimizi ederiz. Köylerden gelen herkes bizi tanır. Müşterilerimizin her birini isim olarak tanımasak da şahsen tanırız. O günden bu yana bizi tercih edip geliyorlar. Hepsine ayrı ayrı teşekkür ederim. Hayatını kaybedenlere Allah'tan rahmet hayatta olanlara sağlıklı bir ömür diliyorum.